Ο Μύθος του Ερκ [1]
Του E=m.c²
Η ιστορία λέει πως στην αρχή, όταν η Μεγάλη Δύναμη που έδωσε μορφή στον κόσμο, γέννησε τα πρώτα ζώα, ένα από αυτά, ονόματι Ερκ, αφού παρατήρησε τα όσα συνέβαιναν τριγύρω του, γύρισε με αγωνία στη Μεγάλη Δύναμη και της έθεσε τις εξής ερωτήσεις:
"Γιατί πρέπει όλα να είναι τόσο σκληρά, τόσο δύσκολα, τόσο επίπονα...; Γιατί πρέπει κάποιοι να υποφέρουν και να πεθαίνουν προκειμένου να ζουν οι άλλοι; Γιατί πρέπει να αγωνιζόμαστε, ο ένας εναντίον του άλλου; Γιατί είναι απαραίτητο να σπαταλιέται τόσος κόπος, προκειμένου να αποκτούμε τα αναγκαία προς το ζην; Γιατί δεν έφτιαξες έναν πιο απλό, ευκολότερο κόσμο όπου όλα να είναι πιο προσβάσιμα, άνετα κι ευχάριστα; Ποιο το νόημα στα τόσα βάσανα, στην τόση ταλαιπωρία, στον τόσο θάνατο;"
Η Μεγάλη Δύναμη ήξερε την απάντηση, αλλά ήξερε επίσης πως ο Ερκ θα την καταλάβαινε μόνο μέσω της άμεσης εμπειρίας. Έτσι, αφού άκουσε τα παράπονα του Ερκ και παρ' ότι η Μεγάλη Δύναμη ήξερε πως δεν είχε κάνει κανένα λάθος σχεδιάζοντας τον κόσμο, τον άλλαξε ώστε ο Ερκ και οι σύντροφοί του να ανακαλύψουν τη λογική των πραγμάτων από μόνοι τους.
Στην αρχή, η Μεγάλη Δύναμη σκέφτηκε πως λίγες μικρές αλλαγές θα αρκούσαν για να τους κάνουν να αναγνωρίσουν την αλήθεια. Γι' αυτό ελάφρυνε τις συνθήκες διαβίωσης για όλα τα ζωντανά όντα· μετρίασε το κλίμα, ώστε να είναι πιο φιλόξενο για τη ζωή, διευκόλυνε την πρόσβαση στο φαγητό για τα ζώα, απέτρεψε το θάνατο των νεότερων ατόμων, μείωσε τον αριθμό των ατυχημάτων, των ασθενειών και των καταστροφών, καθώς και τα βάσανα που θα έπρεπε τα να υπομείνουν τα θύματα. Αλλά ο Ερκ και οι σύντροφοί του, ύστερα από μια σύντομη περίοδο ευφορίας, αρχίσανε και πάλι να παραπονιούνται πως σε αυτή τη νέα έκδοση του κόσμου, υπήρχε ακόμη ο πόνος, υπήρχε ακόμη ο θάνατος, πως ήταν ακόμη ένας κόσμος εχθρικός, ένα μέρος που ήταν υπερβολικά σκληρό και δύσκολο για τη ζωή.
Βλέποντάς το αυτό, η Μεγάλη Δύναμη αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα προκειμένου να ανοίξει τα μάτια του Ερκ και των συντρόφων του. Από τη στιγμή εκείνη, όλα ήταν εύκολα, άνετα, απλά κι ευχάριστα. Κανείς δεν υπέφερε ή πέθαινε, ούτε έπρεπε να κοπιάσει για να παράγει τα απαραίτητα της ζωής. Ό,τι ήταν αναγκαίο, αποκτιόταν άμεσα και δίχως κόπο. Ούτε και ήταν απαραίτητο να είναι κανείς σε εγρήγορση, καθώς δεν υπήρχαν κίνδυνοι απ' τους οποίους να φυλάγεται, ούτε και βλάβες για να φοβάται. Δεν υπήρχαν διαμάχες, έχθρες ή συγκρούσεις οποιουδήποτε είδους μεταξύ των ζώων ή μεταξύ αυτών και του περιβάλλοντός τους. Ο κόσμος βρισκόταν εν ειρήνη. Έμοιαζε υπέροχο.
Όμως μετά τους αρχικούς εορτασμούς, ένα νέο και πολύ δυσάρεστο συναίσθημα ξεκίνησε να γεννιέται, ένα σύμπτωμα ενός μεγάλου προβλήματος, εκεί που δεν υπήρχαν προβλήματα, μια βαθιά δυσφορία στη μέση όλης αυτής της καλοπέρασης· η Πλήξη. Εξαιτίας της έλλειψης κινήτρου, πρωτοβουλίας, στόχων, παρορμήσεων, προκλήσεων, δραστηριοτήτων… Εξαιτίας της απραξίας που επικρατούσε σε αυτές τις ειδυλλικές συνθήκες, τα ζώα βαριόντουσαν. Επειδή δεν χρειαζόταν να κοπιάσουν για το οτιδήποτε, να ανησυχήσουν για το οτιδήποτε… δεν είχαν τίποτα να κάνουν, τίποτα που να άξιζε τον κόπο, τίποτα που να τα κινητοποιήσει, τίποτα που θα τα έσπρωχνε να σηκωθούν από τον λήθαργό τους και να δράσουν. Παρόλα αυτά, ήταν ακόμη ζώα, και έτσι ένιωθαν μέσα τους μια επιτακτική ανάγκη να δράσουν. Και για τον λίγο αυτό, μετά από λίγο καιρό τα ζώα ήταν τόσο βαρεμένα και αηδιασμένα με αυτό το καθεστώς απραξίας ώστε, απλά και μόνο για να μπορούν να κάνουν κάτι και να βρουν μια εκτόνωση για την ενστικτώδη τους ροπή για δράση, άρχισαν να αναπτύσσουν παράλογες συμπεριφορές που δεν είχαν καμία σχέση με αυτές που είχαν αναπτύξει στην αρχή, πριν ο Ερκ μιλήσει στη Μεγάλη Δύναμη. Επειδή είχαν όλα όσα χρειάζονταν, άρχισαν να επιθυμούν άλλα πράγματα που δεν χρειάζονταν, μόνο και μόνο για να έχουν τη δυνατότητα να δράσουν και να εξασκηθούν στην απόκτησή τους. Έτσι άρχισαν να χτίζουν, να καταστρέφουν, να σκάβουν, να τρώνε, να συνουσιάζονται, να τρέχουν, να επιτίθενται το ένα στο άλλο… Παρορμητικά και ξέφρενα, και ως αποτέλεσμα, πολλά κατέληξαν με την ικανότητά τους για δράση σοβαρά επιβαρυμένη, υπέφεραν βαριά τραύματα, και άλλαξαν ριζικά το περιβάλλον τους· αλλά δεν έπαψαν να φέρονται έτσι, διότι προτιμούσαν να υποφέρουν όλες αυτές τις συνέπειες παρά να υπομείνουν την πλήξη του να μην έχουν τίποτα να κάνουν· τουλάχιστον αυτές οι αρνητικές επιδράσεις τους παρείχαν ερεθίσματα κι αισθήσεις, που κρατούσαν τα σώματα και τα μυαλά τους λειτουργικά, και δρούσαν ως το κίνητρο για να ξαναπράξουν παρόμοια, με την ίδια αφορμή της ανακούφισης αυτών των επιπτώσεων.
Βλέποντάς τα αυτά, ο Ερκ επιτέλους κατάλαβε. Γύρισε στη Μεγάλη Δύναμη ξανά, και της είπε: "Κατάλαβα πια τη λογική του κόσμου, όπως τον έφτιαξες στην αρχή. Κατάλαβα πια πως έτσι θα έπρεπε να είναι, και όχι όπως μου φαινόταν στην αρχή πιο ευχάριστο, γιατί αυτός είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσε να υπάρξει. Κατάλαβα πια πως όταν δεν έβλεπα λογική στον κόσμο, έφταιγε η δικιά μου αδυναμία και άγνοια, και επειδή δεν τον είδα με τον σωστό τρόπο ή δεν σκεφτόμουν καθαρά. Επέτρεψα στον εαυτό μου να παρασυρθεί από μια οφθαλμαπάτη, και απαρνήθηκα την πραγματική μου φύση και το κόσμο στον οποίο ανήκω. Τώρα το ξέρω, τώρα είμαι δυνατότερος και δε θα υποπέσω ποτέ ξανά σε αυτό το λάθος. Σε ευχαριστώ, έμαθα το μάθημα, αλλά τώρα γύρισε σε παρακαλώ τον κόσμο σε ό,τι ήταν αρχικά."
Βλέποντας πως είχε πια πετύχει το σκοπό της, η Μεγάλη Δύναμη έκανε τα πάντα να ξαναγίνουν όπως ήταν στην αρχή.
Και έτσι ο Ερκ κατάλαβε ποια ήταν η θέση του στον κόσμο και στη ζωή, καθώς και το νόημα του κόσμου και της ζωής. Από τότε, εμείς, τα άγρια ζώα, γενιά με τη γενιά κρατάμε ζωντανή τη μνήμη αυτών των γεγονότων ώστε, όπως ο Ερκ, να θυμόμαστε ποια είναι η θέση μας και η λειτουργία μας, ώστε να μην υποπέσουμε στο ίδιο σφάλμα.
Και όμως, παρ' όλα αυτά, πολλοί άνθρωποι έχουν εντελώς ξεχάσει την ιστορία του Ερκ, και ζουν τις ζωές τους τυφλωμένοι απ' το ίδιο σφάλμα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν τον Παράδεισο και βυθίζοντας τον εαυτό τους και τον κόσμο όλο και πιο βαθιά στην Κόλαση.
[1] Από τις ιστορίες του βιβλίου Historias desde el Lado Oscuro (E=m.c², 2004), © 2004, E=m.c². Δημοσιευμένη στο διαδίκτυο από τη σελίδα ultimoreductosalvaje.blogspot.com. Μεταφρασμένη στα Ελληνικά από την παρούσα σελίδα βάσει της Αγγλικής μετάφρασης του πρωτοτύπου, © 2005, Theodore J. Kaczynski.
Άγρια Χώρα
Άγρια Χώρα
Επικοινωνία: agria.chora@hotmail.com